Chapter 4

Po chwili drzwi się otworzyły i zobaczyłam osobę, której się nie spodziewałam...
- Mogę wejść? - zapytała.
- Jasne, że tak! - podbiegłam do niej i rzuciłam się jej na szyję....
Boże... Jak ja za nią tęskniłam.
- Dusisz Camille... - zapiszczała.
- Przepraszam, ale tak strasznie za Tobą tęskniłam!
- Ja za Tobą też. - uśmiechnęła się.
- Powiesz mi co tu robisz? - byłam strasznie ciekawa.
- Może później... Będę mogła u Ciebie zostać jakiś czas prawda? - zapytała z nutą nadziei w głosie.
- No pewnie! Chodź pokaże Ci Twój pokój... - chwyciła mój telefon w swoje zgrabne dłonie.
- Nie wierze!
- W co nie wierzysz? - pokazała mi wyświetlacz mojego telefonu.
- Dlaczego masz na tapecie zdjęcie jakiegoś chłopaka?!
- Nie ważne i nie jakiegoś tylko Louis'a.
Tak szczerze to nawet nie wiem kiedy ustawiłam jego zdjęcie na tapetę i dlaczego. Może ja się zakochałam? Nie to niemożliwe.. Ja nie umiem kochać. A może jednak? Nie! Na pewno nie!
- Chodź Samantha! - pociągnęłam ją.
- Jesteś na mnie zła? - zatrzymała się.
- Nie. Dlaczego o to pytasz?
- Nigdy nie mówiłaś do mnie Samantha. Ale nie ważne...
Wyszłyśmy na korytarz. Pociągnęłam Sam do pokoju naprzeciwko mojego.
- Ładnie tu.-uśmiechnęła się Sami.
- Rozgość się. Gdzie masz walizkę?
- Na dole.
- Poczekaj pójdę po nią. - wyszłam z pokoju i skierowałam się w stronę schodów.
Wzięłam jej walizki i zaniosłam je do jej pokoju.
- Rozpakuj ciuchy. Tam masz garderobę - wskazałam palcem na jedne z drzwi. - A jeśli chcesz iść pod prysznic tam masz łazienkę. - wskazałam drugie drzwi.
- Dziękuję - posłała mi przyjazny uśmiech - pójdę pod prysznic a potem pójdę spać, bo jestem strasznie zmęczona. Okey?
- Okey. Dobranoc.
- Dobranoc.
Wyszłam z jej pokoju i poszłam do siebie. Wzięłam gitarę i usiadłam na parapecie. Uderzałam ręką  rytmicznie o struny. Po chwili zaczęłam śpiewać dobrze znaną mi piosenkę.

Well you only need the light when it's burning low
Only miss the sun when it starts to snow
Only know you love her when you let her go
Only know you've been high when you're feeling low
Only hate the road when you're missing home
Only know you love her when you let her go
And you let her go

Staring at the bottom of your glass
Hoping one day you'll make a dream last
But dreams come slow and they go so fast
You see her when you close your eyes
Maybe one day you'll understand why
Everything you touch surely dies

But you only need the light when it's burning low
Only miss the sun when it starts to snow
Only know you love her when you let her go
Only know you've been high when you're feeling low
Only hate the road when you're missing home
Only know you love her when you let her go

Staring at the ceiling in the dark
Same old empty feeling in your heart
'Cause love comes slow and it goes so fast
Well you see her when you fall asleep
But never to touch and never to keep
'Cause you loved her too much and you dive too deep

Well you only need the light when it's burning low
Only miss the sun when it starts to snow
Only know you love her when you let her go
Only know you've been high when you're feeling low
Only hate the road when you're missing home
Only know you love her when you let her go
And you let her go
Oh oh oh no
And you let her go
Oh oh oh no
Well you let her go

'Cause you only need the light when it's burning low
Only miss the sun when it starts to snow
Only know you love her when you let her go
Only know you've been high when you're feeling low
Only hate the road when you're missing home
Only know you love her when you let her go

'Cause you only need the light when it's burning low
Only miss the sun when it starts to snow
Only know you love her when you let her go
Only know you've been high when you're feeling low
Only hate the road when you're missing home
Only know you love her when you let her go
And you let her go  

- Masz talent! - w drzwiach stał Louis i mi się przyglądał.

- Dziękuję. - uśmiechnęłam się. - Co tu robisz? 

- Przyjechałem po Josh'a. 

- Wychodzicie gdzieś? 

- Jedziemy do klubu. 

- We dwójkę? 

- Nie. Jadą jeszcze chłopcy, Perrie i Danielle. Może pojedziesz z nami?

- Raczej nie. Nie zostawię mojej przyjaciółki samej w domu. 

- Może jechać z nami. Idź się jej zapytać.

Poszłam do pokoju Sam. Weszłam bez pukania.

- Jedziemy na imprezę. Ubieraj się! - oznajmiłam i wróciłam do swojego pokoju. 

- To jedziecie z nami czy nie? - spytał Lou.

- Jedziemy. Poczekaj na dolę. Muszę się przebrać. - Wypchnęłam go z pokoju i zamknęłam drzwi na klucz. Poszłam do garderoby coś wybrać. Stałam bezczynnie ok. 15 minut. W końcu zdecydowałam się na szorty z podwyższonym stanem i bluzkę przed pępek. Pomalowałam mocno rzęsy tuszem i zrobiłam grubą czarną kreskę eyelinerem. Włosom pozostawiłam rozpuszczone, by opadały na moje ramiona. Zeszłam na dół, gdzie byli wszyscy. Pojechaliśmy dwoma samochodami. Pierwszym pojechał Liam, Zayn, Danielle, Perrie i Josh. A drugim Louis, Ja, Sami, Niall i Harry. Po 30 minutach byliśmy pod klubem na obrzeżach Londynu. Wysiedliśmy z samochodów i weszliśmy do klubu. Już przy wejściu poczułam zapach alkoholu wymieszanego z papierosami. Przeciskaliśmy się pomiędzy ludźmi, by dotrzeć do stolika w koncie wielkiego pomieszczenia. Niall, Harry i Zayn poszli po drinki. Po kilu minutach przynieśli 10 drinków. Dostałam Mohito. Alkohol szybko wypiłam przez co poczułam wewnętrzne ciepło. Poszłam na parkiet i dałam ponieść się muzyce...

_____________________________________________________________________________________________

Wróciłam z nowym rozdziałem... Nie wyszedł tak jak to zaplanowałam sobie w głowie, ale jest. To jakiś cud, że udało mi się go napisać. Ostatnio wena mnie opuściła. Mam nadzieję, że rozdział się podoba. Dopiero teraz zauważyłam, że jest dużo dialogów w tym rozdziale. Może za dużo? Jak będzie 15 komentarzy dodam następny rozdział. 

Dodawajcie się do obserwatorów i komentujcie- to na prawdę motywuje. 

Jeśli chcesz być informowany/a o nowym rozdziale zostaw w komentarzu swój nick z Twitter'a lub link do swojego bloga. 

Love <3